Geachte heren voorzitter en leden van de Raad van Bestuur van de Vlaamse Uitgevers Maatschappij (VUM),
Met deze open brief wil het voltallige personeel van de VUM zijn oprechte bekommernis uitdrukken over de toekomst van de VUM en iedereen die er werkt. Die bezorgdheid, die al reëel was door de economische crisis, is een paar dagen geleden nog groter geworden. De reden daarvoor is dat de VUM-directie donderdagavond eenzijdig besliste de sociale gesprekken over een aangekondigde herstructurering af te breken. Daarmee koos de directie bewust voor een conflictmodel, terwijl de personeelsvertegenwoordiging nog blijft geloven in overleg. Het voltallige VUM-personeel rekent op uw steun om het sociale overleg in het bedrijf snel weer op gang te trekken.
Dat er een crisis woedt in de hele economie, meer specifiek ook in de mediasector, wordt door niemand betwist. Ook het VUM-personeel is zich bewust van de moeilijke periode die we doormaken en van de inspanningen die iedereen zal moeten leveren. De VUM-directie reageerde vrij eenzijdig op de uitdagingen in de vorm van een forse personeelsvermindering. Op 2 december vorig jaar werd de intentie uitgedrukt om over te gaan tot een collectief ontslag van 60 voltijdse personeelsleden: 25 arbeiders, 20 bedienden en 15 journalisten. Intussen is iedereen het erover eens dat dit scenario een zware hypotheek zal leggen op de kwaliteit van de kranten en de andere producten van de VUM. Even duidelijk is nochtans dat uitgerekend deze kwaliteit op dit moment als enige bestaanszekerheid geeft aan onze groep. Niet de consumentenmarkt, wel de reclame-inkomsten laten het in deze crisistijd immers afweten.
In het kader van de wet-Renault heeft de personeelsafvaardiging het recht om tijdens de voorafgaande informatie- en consultatieronde informatie te vragen en tegelijk alternatieve crisismaatregelen voor te stellen aan de werkgever. We stellen met pijn in het hart vast dat noch het een, noch het ander werd gerealiseerd. Op talloze vragen werd ofwel niet, ofwel al te summier geantwoord. Erger was dat nog tijdens de eerste bijeenkomst waarop alternatieven voor het collectieve ontslag werden geformuleerd, de directie plots de boeken dichtklapte. Ons werd brutaal de mond gesnoerd. Onze alternatieve voorstellen waren nochtans relevant, goed doordacht en voor zover mogelijk reeds becijferd. De personeelsvertegenwoordigers zagen dan ook geen andere mogelijkheid dan deze eenzijdige démarche van de directie aan te klagen bij de bevoegde sociale en gerechtelijke instanties.
De alternatieven die we wilden voorstellen waren nochtans zeer realistisch en tegelijk sociaal aanvaardbaar. In de eerste plaats kunnen tijdskrediet en andere formules van flexibel werken het aantal gedwongen ontslagen fors beperken. Zo kan er ook meer rekening worden gehouden met natuurlijk verloop van het personeel om gedwongen vertrekken te vermijden. We vragen van de directie een fundamenteel en financieel engagement op dit vlak.
Al bij al slaagde de directie er niet in om de financiële ernst van de huidige crisis duidelijk te maken. Dat er een crisis is, met name in de reclamesector, betwist niemand. Maar hoe erg ze ons bedrijf treft en – vooral – hoe kort of hoe lang ze kan duren, weet niemand. De VUM-top erkende zelf dat deze sanering een louter ‘preventieve’ operatie is, om een mogelijk slecht jaar qua omzet op te vangen. Bovendien gaan er meer en meer stemmen op dat we tegen het jaareinde alweer uit de recessie geraken. Maar intussen wordt er wel structureel in de huishouding van de VUM geschrapt, en dreigt ons kwaliteitsaanbod onherstelbare schade op te lopen.
We blijven ervan overtuigd dat in zoverre 2009 een slecht jaar zou kunnen worden, er echt wel alternatieve mogelijkheden zijn om de brug te slaan. Zo valt op dat het waterhoofd van de overhead intact wordt gelaten. Voor ons is het essentieel dat ook de managementvennootschappen van de directieleden hun duit in het zakje doen. Graag zouden we ook zien dat de aandeelhouders van ons bedrijf hun verantwoordelijkheid opnemen, en tijdelijk afzien van de klassieke winstrealisaties die ze de voorbije jaren wel konden waarmaken. We begrijpen verder niet dat de Vlaamse persbedrijven op dit moment hun neus ophalen voor de overheidssteun die hen nochtans expliciet wordt aangeboden. Blijkbaar ziet de Vlaamse overheid wél in dat de kwaliteit en het pluralisme van de Vlaamse pers op dit moment in het geding is. En dan hebben we het nog niet gehad over mogelijke extra inkomsten die ook nog kunnen worden gehaald uit een betere merchandising en een aangepast prijzenbeleid voor onze merken.
Over dit alles eisen we nu een voortzetting van de informatie- en overlegfase, die de directie donderdag brutaal heeft afgebroken. We vragen ook dat ceo Luc Missorten, de eindverantwoordelijke in de organisatie, mee aan de onderhandelingstafel plaatsneemt. Hopelijk wordt zo respectvoller omgegaan met de standpunten van de syndicale delegatie. Een minimum aan luisterbereidheid is hoe dan ook geboden.
In de wetenschap dat u zich even betrokken voelt bij deze problematiek als het personeel, geachte heren voorzitter en leden van de raad van bestuur van de VUM, hopen wij dat u de directie weer tot redelijkheid, en aan de onderhandelingstafel, kunt brengen.
Hoogachtend,
Het personeel van de Vlaamse Uitgeversmaatschappij
