Het ligt niet voor de hand om op 47 jaar een topfunctie te laten staan zonder dat je andere ijzers in het vuur hebt liggen. Maar Oosterwaal zweert dat hij op dit ogenblik nog geen concrete plannen heeft voor het post-Humotijdperk. “Dat zie ik dan wel. Het is niet de eerste keer dat ik iets opgeef zonder dat ik iets anders in handen heb. Ik heb geen schrik dat ik honger zal lijden, hoor.” Een vrouw en kinderen laat hij niet na? “Hm, laten we zeggen dat ik al uit de kosten ben”, lacht hij.
Hoofdredacteuren die op hun job zijn uitgekeken of die plaats moeten maken voor nieuw ambitieus geweld, stappen nogal eens in een functie als ‘senior writer’, een soort éminence grise die zijn eigen geprefereerde journalistieke wateren mag opzoeken. Ongetwijfeld had ook Oosterwaal bij Humo een soortgelijke vrijplaats kunnen krijgen.
“Maar ’t is goed geweest. Na tien jaar management, conflicten oplossen, voortdurend keuzes maken en met duizend-en-een dingen bezig te zijn, heb ik het gevoel veel te veel een generalist te zijn geworden. Over veel dingen weet ik nog weinig, en ik heb nog maar van weinig zaken een grondige kennis. Ik heb nu de behoefte te gaan studeren, me te verdiepen in onderwerpen. Ik zal wel in de journalistiek blijven, ik keer niet terug naar de academische wereld waaruit ik in 1989 ben gekomen. Maar je zult me de eerste maanden niet bij een of ander medium zien opduiken. Ik wil nu tijd – drie maanden, zes maanden, ik zie wel – om te gaan studeren. Ik heb daar vroeger mee gelachen, met mensen die stopten met werken om te gaan studeren. ‘Back to reality’, dacht ik dan. Maar nu voel ik zelf die behoefte.”
Of Guy Mortier betrokken is geweest bij de beslissing om op te stappen bij Humo? “Hm, ik heb altijd een goed contact gehad met Guy en ook nu heb ik het hem vooraf meegedeeld. Nee, ik denk niet dat hij het een verstandige beslissing vindt”, lacht Oosterwaal. “Maar hoewel hij me bij Humo heeft binnengehaald en we elkaar respecteren, denk ik dat hij het vaak niet eens was met mij. Hij zal me geregeld te radicaal en te principieel hebben gevonden, denk ik. Maar zo zit ik nu eenmaal in elkaar.”
(I.D.)
